Photography by Alberto Novello
Berlin-Rom Express 2021 / Villa Massimo
with Alva Noto, KMRU, Nazanin Noori, Selin Wutzler. Visuals by Marcus Heckmann
Copyright © Villa Massimo
(de)
die performance „monolog“ nimmt durch die art und weise, wie wir die welt wahrnehmen, und durch unsere form der kommunikation, neue formen an.
auf die eine oder andere weise formen wir die dinge, die wir wahrnehmen oder nicht wahrnehmen können, mit unseren eigenen wahrnehmungen. obwohl diese formen nicht nummeriert sind, handelt es sich um bereiche, die der fiktion offen stehen. wir gestalten unseren kommunikationsraum, wir formen ihn wie einen teig und verwandeln ihn, das heißt, wir können verschiedene spiele mit tausend und einer möglichkeit konstruieren und spielen. je mehr wir damit herumspielen, desto lebendiger bleibt dieser teig und desto leichter lässt er sich formen. dieser teig drückt gedanken, eindrücke und assoziationen aus, die sich noch nicht in unserem bewusstsein festgesetzt haben.
der inhalt ist das wesentliche eines monologs. der inhalt erscheint als ein geschichtetes ganzes, da im monolog keine fragen gestellt und keine antworten gegeben werden können.
(en)
the performance „monolog“ takes on new forms through the way we perceive the world and through our form of communication.
in one way or another, we shape the things we perceive or cannot perceive with our own perceptions. although these shapes are not numbered, they are areas open to fiction. we shape our communication space, we form it like a dough and transform it, that is, we can construct and play different games with a thousand and one possibilities. the more we play around with it, the more alive this dough remains and the easier it is to shape. this dough expresses thoughts, impressions and associations that have not yet settled in our consciousness.
the content is the essence of a monologue. the content appears as a layered whole, because in a monologue no questions can be asked and no answers can be given.
(tr)
„monolog“, dünyayı algılama biçimimiz ve iletişim şekillerimiz ile ilgili deneyimlerle yeni formlar arıyor.
kendi içinde, anlamlandırdığımız ya da anlamlandıramadığımız şeyleri öyle ya da böyle kendi algılarımızla şekillendiriyoruz. bu formlar sayılı olmamakla birlikte, kurgulanmaya açık alanlar. iletişim alanımızı oluşturuyoruz; onu bir hamur gibi şekillendirip dönüştürüyoruz. bu bizim binbir ihtimalle çeşitli oyunlar kurgulayıp oynamamız demek. ne kadar çok kurcalarsak bu hamur o kadar dinç kalıyor ve kolay şekil alıyor. bu hamur bilincimizde yerine oturmamış düşünceleri, izlenimleri ve çağrışımları ifade ediyor.
bir monologda esas olan içeriktir. içerik, monologda soru sorulamadığı ve karşılık alınamadığı için katmanlı bir bütün olarak karşımıza çıkar.